Om mij heen zijn de meeste afbeeldingen die ik teken zogenaamd enigszins scheef, maar ik voel het niet. Dit komt door de ‘visuele beperking’ die het ongeval heeft veroorzaakt.
Het beeld is enigszins gekanteld en het object wordt over meerdere vlakken gezien. De rechterhand is nog steeds verlamd.
Het onderwerp van de foto zoek ik vooral in de natuur of in 'relaties' in de werkelijkheid. Ik wil ook een wereld van lagen delen die alleen ik kan zien en voelen. En ik voeg een kort artikel toe zodat de betekenis van de afbeelding beter wordt begrepen.
Voordat ik schilder werd, bevond ik me in het donker en voelde ik me gefrustreerd door het gevoel slachtoffer te zijn.
Toen koos ik voor schilderen als rehabilitatiemaatregel en schilderen werd mijn beroep. Ik ben zo dankbaar dat mijn beelden nu mensen zoals ik in het verleden troosten. Het lijkt erop dat ik maar één plek heb gevonden waar ik moet zijn. Ik hoop dat mijn beelden mensen zullen blijven steunen die gefrustreerd zijn door een handicap en mensen die behoefte hebben aan mooi positief denken.
- In een prachtige positief denkende 'Migeung-wereld'.